白狗
词语解释
白狗[ bái gǒu ]
⒈ 白色的狗。
⒉ 峡名。在湖北省秭归县。
⒊ 亦作“白狗子”。
引证解释
⒈ 白色的狗。
引《山海经·南山经》:“自 天虞之山 以至 南禺之山,凡一十四山,六千五百三十里。其神皆龙身而人面。其祠皆一白狗祈,糈用稌。”
《三国志·魏志·朱建平传》:“﹝ 建平 ﹞善相术……谓 应璩 曰:‘君六十二位为常伯,而当有厄,先此一年,独见一白狗,而旁人不见也。’”
明 陆采 《明珠记·探留》:“白狗苍鹰,公子王孙来打猎。”
⒉ 峡名。在 湖北省 秭归县。
引唐 杜甫 《独坐》诗之二:“白狗 斜临北, 黄牛 更在东。”
唐 白居易 《发白狗峡次黄牛峡登高寺却望忠州》诗:“白狗 次 黄牛,滩如竹节稠。”
⒊ 见“白狗子”。
分字解释
※ "白狗"的意思解释、白狗是什么意思由舟舟儿童文学网-专业的儿童文学资料库汉语词典查词提供。
相关词语
- bái yī shì白衣士
- duì bái对白
- bái jiǔ白酒
- bái gān ér白干儿
- bái chī白痴
- hēi bái黑白
- bái yì guān白衣冠
- shí lǐ bái时里白
- biǎo bái表白
- bái hǔ白虎
- bái jīn白金
- bái shí白食
- bái fà cāng cāng白发苍苍
- bái mín guó白民国
- gǒu dōng xī狗东西
- bái yī rén白衣人
- bái sè huā白色花
- bái yī dào白衣道
- bái yī huì白衣会
- bái yī xiāng白衣相
- bái tiān白天
- bái shēn rén白身人
- bái bái白白
- bái yī白衣
- bái tǔ fěn白土粉
- bái diào tóng xīn白藋同心
- bái máng máng白茫茫
- bái cǎo huáng yún白草黄云
- bái yī jiǔ白衣酒
- gǒu nián狗年
- bái dǎ白打
- bái qián白干